20 september: Yuri Honing & Erik Bosgraaf
Geïnspireerd door Italiaanse melodieën zo oud als de Nieuwe Kerk zelf (1645), ontmoeten de lyrische lijnen van 's lands bekendste saxofonist Yuri Honing en blokfluitist Erik Bosgraaf elkaar bij Hart op de Tong op 20 september. Nog nooit waren hart en tong zo letterlijk aanwezig als in dit bijzondere project van beide heren.
Deze zondagmiddag is hun uitgangspunt een zoektocht naar de heilige graal: de ultieme melodie - vrij zwevend boven niets anders dan de sfeervolle percussie van Joost Lijbaart. Zulke muziek staat boven genres maar snijdt diep in de ziel. Daarom is het niet toevallig dat het Haarlems stadsdominee en zielzorger Tom de Haan is die deze drie muzikanten in de Nieuwe Kerk ontvangt.
Hart op de Tong is drie jaar geleden opgericht in de Keizersgrachtkerk te Amsterdam. Tijdens intieme sessies dompelden onder meer Spinvis, Wende Snijders, Typhoon en Giovanca het publiek onder in hun belevingswereld, gedachtestromen en inspiratiebronnen. HODT Haarlem zal als klein zusje op dezelfde voet het publiek in vervoering willen brengen, met misschien minder gevestigde namen, maar dezelfde kwaliteit.
Hart op de Tong wordt georganiseerd i.s.m. het Patronaat en vindt plaats in de Nieuwe Kerk. Een zeventiende-eeuwse kerk aan het Nieuwekerksplein in hartje centrum. De toegang bedraagt 5 euro in de voorverkoop. De deuren gaan vanaf 15:30 open en na afloop is er bij een drankje de gelegenheid voor het publiek om met elkaar én met de artiest na te praten.
Programma: Stilte en Schoonheid
*Altri (Claudio Monteverdi / HBL)
Honing, Bosgraaf, Lijbaart
*Lezing: I Koningen 19
Tom de Haan
11 ‘Kom naar buiten,’ zei de HEER, (tegen de profeet Elia) ‘en treed hier op de berg voor mij aan.’ En daar kwam de HEER voorbij. Er ging een grote, krachtige windvlaag voor de HEER uit, die de bergen spleet en de rotsen aan stukken sloeg, maar de HEER bevond zich niet in die windvlaag. Na de windvlaag kwam er een aardbeving, maar de HEER bevond zich niet in die aardbeving. 12 Na de aardbeving was er vuur, maar de HEER bevond zich niet in dat vuur. Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries. 13 Toen Elia dat hoorde, sloeg hij zijn mantel voor zijn gezicht. Hij kwam naar buiten en ging in de opening van de grot staan, en daar klonk een stem die tot hem sprak: ‘Elia, wat doe je hier?’
Zu zweien schwimmen die Toten.. (Matijs de Roo)
Honing, Bosgraaf, Lijbaart
*Lezing: uit Joost Zwagerman, ‘De stilte van het licht’
Tom de Haan
Ik durf geen gooi te doen naar het aantal soorten stiltes, in én buiten de kunst. Maar zoals bij (de schilder) Ryman geen twee witte werken hetzelfde zijn, zo lijkt ook iedere stilte, ín en buiten de omlijsting van een schilderij of buiten de contouren van een sculptuur, een eigen dynamiek op te eisen. Weinig adjectieven ketsen af op het woord stilte. Aldus is het vrij eenvoudig om tegenover een kunstwerk dat een, zeg, 'serene' stilte wil verbeelden, in een handomdraai een werk aan te wijzen waarin de stilte onheilspellend is en onbehagen veroorzaakt. Nooit kan iets of iemand volmaakt stil zijn of een volmaakte stilte bereiken, terwijl tegelijkertijd alles stil kan zijn of stil kan vallen, hoe kortdurend en zijdelings ook. De dingen worden verondersteld stil te zijn of stil te kunnen zijn - maar wie kent de binnenkant van dingen? En dan: wáár bevindt zich de stilte? Om terug te keren naar dat lege landschap: wordt zo'n landschap omhuld door stilte, of komt de stilte van binnenuit?
Deze laatste vraag is ook van toepassing op ieder kunstwerk. Het is niet altijd duidelijk of het (door Tuymans benadrukte) element van stilte zich aan de oppervlakte van een kunstwerk bevindt, of aan de binnenkant, ín het getoonde zélf. De kunstenaar poogt aan de stilte raken, in het besef dat we stilte nooit lijfelijk en letterlijk aan kunnen raken. Trek je de uiterste consequentie (uit Tuymans' uitspraak) dan gaat alle kunst uiteindelijk altijd en onvermijdelijk over het onaanraakbare.
*Gino (Giovanni Battista Pergolesi / HBL)
Honing, Bosgraaf, Lijbaart
NaGESPREK
Aan de zevende act werkten mee:
Hoofdact: Yuri Honing (alt saxofoon), Erik Bosgraaf (blokfluit), Joost Lijbaart (drums)
Host: stadsdominee Tom de Haan
Productie: Guido Attema, Tom de Haan, Inge Verdegaal
Vrijwilligers: Jip
Geluid & licht: Patronaat
Sponsoring: Protestantse gemeente Haarlem, Patronaat, Kerk & Wereld, IKON